Het zou inderdaad fijn zijn om in een wereld te leven zonder kwaad. Maar: iedereen heeft wel een vorm van kwaad in zich.
Bij de een is dat nijdig nee zeggen tegen een redelijke vraag, de ander maakt er een sport van telefoonmiepen af te snauwen, weer een ander mept iemand op zn neus omdat hij tijdens het bidden niet van het bord van zn broer af kan blijven :P
Het selecteren van de kwaadheid in de mensen zou een menselijke beoordelingsfactor zijn, in den beginne. Wat het stelen van een flesje drinken staat niet gelijk aan het stelen van een identiteit.
Dan is wederom de grens vaag. En stel je voor:
1) de persoon die de naam schrijft, we noemen hem even Gerard
2) degene die iemand om heeft gelegd, we noemen hem even Klaas
Gerard is een fijne vent, goede jeugd, goed in zn bovenkamer, gelijkmatig humeur, kortom, de ideale man voor de klus.
Klaas is bij deze even de verpersoonlijking van het kwaad. Onaardig, werkt niet mee, is bij zijn volle verstand en wil je niet in het licht danwel het donker tegenkomen.
Als je dit zo bekijkt, is de keus simpel, hij heeft iemand gedood, dus word hij gedood. Simpel.
Nu: Gerard kent Klaas nog van school. Wat nu?
Gerard was goed bevriend met Klaas op school, wat nu?
Gerard was regelematig gepest door Klaas op school, wat nu?
Gerard is familie van Klaas, wat nu?
Gerard is de vader van Klaas, wat nu?
Klaas heeft iemand gedood, maar het was zelfverdediging terwijl er geen getuigen waren, wat nu?
Klaas heeft iemand gedood, omdat die persoon zijn schoothond aan het mishandelen was, wat nu?
De lijnen zijn zeer vaag, en menselijk falen is een zeer zekere factor. Je kan ook niet de gegevens in een machine invoeren, zo van stelen: niets doen, moord = doden.
Want dan heb je weer het verschil tussen diefstal van een flesje en de diefstal van een identiteit.
Also, bedenk wat er zou gebeuren als dit schriftje in de handen van een extreem gelovig typ zou vallen, er zijn oorlogen gevoerd voor minder redenen.
Hoe ga je met overspel om, hoe ga je met abortus om?
Ben ik, omdat ik iemand doodwens, al zo ver dat ik zelf dood moet, ookal heb ik enkel de wens, en niet de intentie?
Ik denk niet dat het een kwestie van wennen zou zijn. Ik denk dat de reactie pure angst zou opwekken. En mensen die zich gedragen onder een angstregime, doen nog weleens rare dingen. Zie de geschiedenis der revoluties.
In een idillische wereld zou dit systeem goed werken, maar indiezelfde idillische wereld, zou het systeem niet nodig zijn.
*Grijns* sorry voor de lange posts, maar ik vind dit uitermate interressant als onderwerp.